OPASNO ZA RUSIJU, PUTIN ZABRINUT: Američke specijalne jedinice na granicama Rusije

Raspoređivanje američkih snaga za specijalne operacije u Evropi teče tiho, van očiju javnosti, i ubrzava se. Ne postoji druga svrha osim sticanja sposobnosti da zadaju udare duboko na teritoriju Rusije.

Trampova administracija se u velikoj meri oslanja na snage za specijalne opracije (SOF). One su raspoređene u 137 zemalja, ili 70% njih u svetu. Najmanje 8.000 vojnika SOF-a radi u oko 80 zemalja u svakom trenutku. Brojke su do sada porasle od nekoliko hiljada 80-ih godina, na 70.000 u ovo trenutku. 2016. godine SAD su rasporedile specijalce u Tajvan, Mongoliju, Kazahstan, Tadžikistan, Avganistan, Nepal, Indiju, Laos, Filipine, Južnu Koreju i Japan. 2006. godine bilo je 3 odsto specijalaca koji su raspoređeni u inostranstvu. Za deset godina je taj broj porastao na 12 odsto.

Nedavno je mnogo toga rečeno o operacijama SOF-a u Africi, koje će se proširiti i intenzivirati. Formalno, oni su na obuci i pomažu misijama u borbi protiv terorističkih pretnji. Međutim, teško je zamisliti potrebu za raspoređivanjem takvih snaga za specijalne namene iz inostranstva kako bi se borili protiv terorista na Starom kontinentu.

SAD su povećale prisustvo SOF-a u Evropi četiri puta prošle godine. Ove snage su uglavnom raspoređene u blizini ruskih granica, uključujući i zemlje poput Baltičkih država, Rumunje, Poljske, Ukrajine i Gruzije. 2017. godine SOF-a je raspoređena u više od 20 evropskih zemalja.

U martu su pripadnici SOF -e (Zelene beretke) trenirale zajedno sa lokalnom vojskom u Laponiji u Finskoj, tokom vežbe “Northern Griffin 2017”. U maju su mornaričke “SEALS” bile deo vežbe “Flaming Sword 17” u Litvaniji. U junu su članovi američke 10. grupe specijalnih snaga trenirali u blizini Lublinjeca u Poljskoj. U julu su pomorske SOF-a snage učestvovale u godišnjoj vojnoj vežbi “Sea Breeze” u Ukrajini.

U avgustu su specijalni taktički borbeni kontrolori iz 321. specijalne taktičke eksadrile kontrolisali autoput sa dve trake, smanjili rizik konflikta u vazdušnom prostoru i vršili komandu i kontrolu na zemlji i u vazduhu za sletanje aviona A-10 iz 104. borbene eskadrile Vazduhoplovne nacionalne garde Merilenda na autoput Jägala-Käravete u Estoniji. Takođe u avgustu, SOF-a je učestvovala u vežbi “Noble Partner” u Gruziji.

Prema rečima majora Majkla Vajsmana, portparola američke komande za specijalne operacije u Evropi: “Izvan Rusije i Belorusije treniramo praktično sa svakom zemljom u Evropi, bilo bilateralno ili kroz različite multinacionalne događaje“.

U aprilu i maju 2017-te, pripadnici Pomorskih snaga za specijalne ratne operacije iz američke Komande za specijalne operacije, zajedno sa NATO-ovim snagama za specijalne operacije iz Albanije, Bugarske i Litvanije, učestvovali su u vežbi “Saber Junction 17” u zajedničkom multinacionalnom Centru u Nemačkoj. Ukrajina i Gruzija su bile među zemljama učesnicama. Osim integracije američkih SOF-a snaga, simulirane snage otpora su uvedene u vežbu korišćenjem volontera litvanskih Nacionalnih odbrambenih snaga.

Američki komandosi su tiho raspoređeni u Baltičke države. Desetine američkih snaga za specijalne operacije imaju “stalno“ prisustvo tamo kako bi obučavali specijalce.

Ove godine je grupa specijalnih snaga nacionalne garde SAD-a, sa sedištem u Birmingemu u Alabami, imala zadatak da nauči ruski jezik, uključujući i vojnu terminologiju, kao i istoriju, kulturu i tradicije u, kako se čini, preliminarnoj fazi potencijalne operacije u inostranstvu.

Ovo je početak petogodišnjeg programa za pripremu Nacionalne garde SOF-a. Očekuje se da će ovaj kurs za učenje jeizika trajati od tri do šest nedelja. To uključuje vojnu terminologiju i praktičnu primenu komandnih termina. Pored toga, instruktori treba da pruže pregled regionalne kulturne svesti, uključujući i važne datume i ličnosti.

SOF su raspoređene u blizini granica Rusije pod izgovorom odbrane saveznika koji se plaše potencijalne “ruske agresije“. Da je tako, oni bi tražili snage za opšte namene, kao što su jedinice Vojske, opremljene odbrambenim sistemima oružja za zaštitu njihovih granica. Njima ne bi trebale SOF, koje su ofanzivne borbene jedinice, kao američki marinci u Norveškoj.

Za pripremu snaga i odbijanje neprijateljskih napada su potrebni instruktori koji su specijalizovani za odbrambene operacije, a ne SOF. Ono čemu SOF i marinci mogu naučiti je umetnost sprovođenja prvih napada. Njihovo raspoređivanje u Evropi nikada nije u centru pažnje, ali se brzo povećava. Ne postoji druga svrha osim sticanja sposobnosti da zadaju udare duboko na teritoriju Rusije.

Webtribune.rs